2015 Noorwegen dag 08 & 09

18/8/15: Memurubu – Gjendesheim en zonder onderbreking 19/8/15…


Het ontbijt is al even uitmuntend als het avondmaal. Het eerste stuk van de tocht is hetzelfde als het einde van de tocht van gisteren. Dat betekent vandaag dat we beginnen met een steil stuk wandeling, tot we terug aan de Bessengengraad komen. Dan wordt het minder steil en hebben we al een prachtig zicht op het Gjendemeer.
Na verloop van tijd komen we op een eerste hoge punt van ca 1600 meter hoog, waar we even stoppen om te geniet van het uitzicht. Daarna dalen we af tot op het punt waar het Bessvatnetmeer en het Gjendemeer door een natuurlijke dam worden afgescheiden van elkaar. Het Gjendemeer ligt een kleine 1000 meter lager dan het Bessvatnetmeer. Op zo’n 1400 meter hoogte,  op de natuurlijke dam tussen de twee meren, eten we ons lunchpakket op. Dit is waarschijnlijk één van de mooiste uitzichten van Noorwegen.  Hierover werd het boek Pyr Gynt geschreven. Daar werd dan later een symfonie geschreven door Edvard Grieg.


Na onze middagpauze beginnen we aan de eigenlijke graad. Een steile klauterpartij met prachtige vergezichten op beide meren. Een mens zou er zowaar euforisch van worden en vergeten dat hij er goed moet op letten waar hij zich aan optrekt en waar hij zijn voeten zet. We stoppen af en toe om rond te kijken.
Eénmaal boven gekomen, op zo’n 1700 meter, wordt het uitzicht minder mooi. Dit is trouwens het drukste stuk van de tocht. Naar verluid zou elke Noor dit moeten gedaan hebben? De moeilijkheidsgraad laat ons echter vermoeden dat dat niet letterlijk te nemen is.
We nemen onze tijd omdat we denken dat we onze bus naar Oslo pas om 17u20 moeten halen… Aangekomen in Gjendesheim, eten we “ne goeie hamburger mee ne goeie frut” en genieten van een biertje… om na verloop van tijd vast te stellen dat de bus wel erg laat is … en uiteindelijk dat ze niet meer komt. Dit ondanks wat de buschauffeur en de plaatselijk HORECA vorige week – maar ook nu -beweren. Ze zijn blijkbaar uit het oog verloren dat het seizoen eindigt op 15 augustus en de late bus dus niet meer rijdt. Kortom: we hebben onze bus gemist!!!
Nadat we in een naburig hotel hebben uitgezocht hoe we het best in Oslo geraken om ons vliegtuig de dag erop te halen. Uiteindelijk nemen we voor 3000 Kronen een taxi naar Otta, waar we om 3 uur ’s morgens een trein hebben tot in Oslo. Mooie rit met een taxichauffeur die wel houdt van risico’s nemen. Het maakt sommigen onder ons een beetje benauwd.
Om 21u25 komen we aan in Otta… da’s nog wel wat tijd om te overbruggen. We zoeken naar een kroeg ofzo om de tijd door te brengen… maar moeten vaststellen dat alles hier dicht is. We zijn blij als we nog een supermarkt vinden die open is en maken aanstalten om bier en chips te kopen… maar ook dat is ons niet gegund, want na 18 uur mag er hier geen bier meer verkocht worden. We laten de chips dan ook maar achter. Geen bier? Dan ook geen chips is ons motto. Er rest ons niets dan wat rond te hangen en een dutje te doen. Na verloop van tijd besluiten we om in de verwarmde wachtruimte van het station te gaan zitten.  Daar bevinden we ons in het gezelschap van een zielige, afgeleefde dakloze vrouw die al zittend de nacht probeert door te dutten. Ook een paar andere reizigers druppelen de wachtruimte binnen.
De nachtelijke treinrit is comfortabel en wanneer we in Oslo aankomen hebben we toch nog een beetje kunnen slapen. We stappen recht naar ons hostel waar we ons verfrissen. Vervolgens gaan we ontbijten in dezelfde gekke plaats als bij onze aankomst… het is nu wel heel wat drukker.
Na het afrekenen van het hotel, begeven we ons terug naar het station om van daaruit de trein naar de luchthaven te nemen. Na de incheck, genieten we nog van onze laatste uren in Oslo. ’s Avonds zijn we terug in ons Belgenland… met weer een aantal mooie herinneringen om op terug te kijken.

Navigatie