2010 Val Codera dag 05 (moeilijk)
Dag 5: 18/08/10: Bagni del Masino - Rif. Omio
Deelnemers: Regina, Dennis, Jamie, Sean, Els, Luc, Danny, Wim R., Marc
08.00 uur: opstaan
08.30 uur: ontbijt
We worden door Patrick afgezet in Bagni di Masino. Dit is een kuuroord in de vallei waar in een bron water van 38°C opborrelt. We gaan er even naar kijken en voelen het warme water.
Het plaatsje loopt vol van de 'ouden van dagen' maar er staan ook een paar sjieke bakken.
Wij, 4 kinderen, Els en Luc en Danny, Wim en Marc vatten rond 10u onze tocht aan. We moeten naar Rif. Omio op een hoogte van 2100m en stijgen dus 1100m.
Na een paar honderd meter komen we bij een mooie waterval, waar we ook even gaan kijken. En dan beginnen we er echt aan. Voor de middag blijven we nog tussen de bomen wandelen en dat doet wel deugd want het is vrij warm. Onderweg poseert Els aan een wegwijzer naar R.Omio en ondertussen denkt ze aan......(Romeo and Els?)
We vorderen goed en maken op tijd en stond een stopje om te drinken en de zonnecrème aan te spreken.
's Middag picknicken we op enkele grote stenen. De Wim probeert een uiltje te vangen, Regina blijft het fototoestel angstvallig ontwijken.
Onze tocht gaat verder en hoe hoger we komen, hoe mooier de vergezichten worden. We passeren aan enkele bouwsels, vervallen en onder een overhangende rotswand. Wat verder zien we de hut liggen, pff we zijn er nog niet. We komen nog meer vervallen constructies tegen en regelmatig wandelaars en 'berglopers'. Zij trainen voor een soort marathonwedstrijd in de bergen. Gekken zijn het, met hun loopsloefkes.
Rond een uur of vier komen we aan bij de hut. Iedereen is blij, sommigen zijn er moe van. We gaan op het terras voor de hut zitten en halen een drankje in de hut. Dit is genieten. Stilaan wordt het frisser en de andere wandelaars vertrekken allemaal naar het dal. Het ziet er naar uit dat we de hut voor ons alleen hebben. Na ons geïnstalleerd te hebben zakken we af naar de eetzaal, waar het ronduit koud is. De huttenwirt komt dan toch de stoof aandoen, maar laat ze bijna direct terug uitgaan. Hier hebben we niks aan en Danny gaat stookhout bijhalen zodat het toch wat warmer wordt.
Na een sobere maar lekkere maaltijd en enkele rondjes UNO gaan we slapen. Een leuke maar frisse avond.