2009 Schotland dag 06
09/04/09: Achfary-Rhiconich-Sandwood Bay
Als we opstaan regent het. De rugzakken worden zo goed mogelijk klaar gemaakt voor de tocht van Blairmore naar "Sandwood Bay". De tocht bestaat vandaag uit 3 stukken. Het eerste deel van Achfary, langs "Strath Stack" naar "Lochstack Lodge". Een tocht van ongeveer 2u 30min. Langs een goed begaanbaar pad.
Ik zorg ondertussen voor de bus. Bij het vertrek regent het. We vergeten afscheid te nemen van Priscilla, de vrouw die ons onderdak gaf. Iedereen is klaar, in volledige regenuitrusting. Ik rijd ondertussen wat verder, ik heb toch even tijd. Terug op de baan naar Ullapool, zie ik een bord met reclame voor een restaurant, koffie- en theehuis. Ik kies deze afslag richting Port of Tarbet. Er is een voetgangers-ferry naar Handa Island. Het is een prachtig weggetje langs allemaal meertjes.
Ik dacht een thee te drinken en mijn dagboek bij te schrijven, maar helaas de zaak opent pas om 12.00uur. Ik hou nog een sanitaire stop in een openbare toilet. Een proper en verzorgd gebouw. Binnen hangt er een diploma "Loo of the year 2004". Volgens mij zeker verdiend.
Dan maar terug naar de afspraak aan "Lochstack Lodge". Ik bel naar huis en schrijf mijn dagboek bij. Dan komen de bergvrienden in zicht.
2009 Schotland dag 07
10/04/09: CAPE WRATH !!
(Sandwood Bay-Cape Wrath-Sandwood Bay-Kinlochbervie)
De ultieme dagtocht! Dit is de dag waar we zo lang op gewacht hebben, waarvoor we zo dikwijls het gure weer getrotseerd hebben! De bedoeling is om vandaag vanaf Sandwood Bay naar Cape Wrath te wandelen en terug, en dan nog tot aan de bus. Het zal een lange dag worden! Zo weinig mogelijk meenemen is de boodschap. De champagne mogen we natuurlijk niet vergeten!
We staan vrij vroeg op, eten ons ontbijt en maken de dagrugzakken klaar. De tenten van Wim en Luc breken we af, mijn tent blijft staan en we laten er onze bagage in. Regenbescherming mogen we natuurlijk niet vergeten. 's Morgens heb ik mijn Goretex-broek aangedaan, maar net voor we vertrekken beslis ik om ze uit te doen. Het weer is goed en het lijkt goed te blijven. Al weet je dat nooit in Schotland. Voorlopig schijnt de zon.
Vandaag moeten we zelf onze pad zoeken. Er is geen wandelweg naar Cape Wrath. We oriënteren ons op heuveltoppen, meertjes, de kustlijn en natuurlijk kaart en kompas. Soms moeten we een dal van een rivier in en uit. Dat zijn dan extra hoogtemeters.
De vuurtoren van Cape Wrath is reeds vrij snel te zien. Als we dan weer een heuveltop bovenkomen, heb ik de indruk dat die toren mee opschuift met ons. De afstand blijft volgens mij hetzelfde.
Als laatste hindernis komen we de afsluitdraad van het militair domein tegen. Er staan waarschuwingsborden. Je mag het terrein niet betreden als er rode vlaggen hangen. Vandaag zijn er geen vlaggen te zien.
Dan is hij plots zeer dicht bij! Het laatste stuk wandelen we over de verbindingsweg tussen Cape Wrath en Durness. We zien het toeristenbusje rijden. We zijn fier dat we het te voet gehaald hebben.
2009 Schotland dag 09
12/04/09: Newcastle
Vandaag moeten we om 17.00 uur in Newcastle zijn. Deze morgen zijn we niet van de rapsten. De "toerist" uithangen, lukt ons ondertussen al goed. Het is al bijna 11.00 uur als we in Perth vertrekken.
We rijden op de M90 richting Edinburgh. Het is drukker dan gisteren. Je ziet dat we terug in de "bewoonde" wereld komen. We besluiten om Edinburgh niet binnen te rijden. Daar gaat mijn kasteel!? We rijden verder langs de kust (A1) naar Newcastle.
2009 Schotland dag 08
11/04/09: Perth
Na een uitgebreid ontbijt bij Mrs. E. Barraclough rijden we vandaag naar Perth. Onderweg willen we "de toerist" nog uithangen: een kasteel misschien?
We rijden nog langs Priscilla in Achfary. We willen haar nog bedanken voor de overnachting in het boothuis. We zeggen alleen een goedendag en rijden verder. Een beetje verder langs Loch Shin zien we plots een gewei liggen: een mooi souvenier.
In de buurt van Inverness zien we op de kaart "Culloden Battlefield" staan. Wim weet te vertellen dat het een belangrijke slag in de geschiedenis van Schotland is.Op de site kan je het slagveld zien. Er staat ook een gebouw waar je met behulp van een audio-visuele toer, zelfs in het Nederlands, de geschiedenis en de aanloop naar de slag op 16 april 1746 te weten komt. Vooraleer je het gebouw verlaat om het slagveld te betreden, kan je in een kamer een film zien. Op 4 muren wordt er geprojecteerd. Het is alsof je midden tussen de twee legers staat. Wat een bloedige strijd. Het is een raar gevoel.
In de late namiddag zijn we in Perth. We zoeken "The Town House", ons verblijf voor deze nacht. We nemen onze handbagage en gaan dan nog iets eten (en drinken).
In de laatste pub die nog open is, trakteert Wim ons op een karaoke.
2009 Schotland dag 10
13/04/09: Ijmuiden - Engsbergen
Het zit er weeral op.
