1992 Wildspitze dag 04
26.08.92: Naar Breslauerhütte
Bedoeld als een rustdag wordt het toch nog 5 uur wandelen. Weeral een prachtig decor van rotsen, bergriviertjes en gletsjers. Bijna de ganse dag zien wij het gletsjergebied waar wij gisteren onze memorabele tocht hebben afgewerkt.
Hoog boven deze gletsjers torent de “Fineilspitze” (3400 m) uit. Het weer is zoals vorige dagen weeral prachtig. Halfweg even pauseren en bijtanken in de Vernagthütte: een eersteklas berghut. Wat een verschil met de Similaunhütte. Een echte ***(censuur)hut. Je merkt onmiddellijk dat je terug op Oostenrijkse bodem bent. Nog een kleine 3 uurtjes naar de Breslauerhütte. Een mooie maar zware wandeling. Maar toch beginnen de kilometers vat te krijgen op je benen. Wij ontmoeten vele wandelaars, vooral oudere mensen.
Onderweg zien wij meermaals de Wildspitze (3717 m) almachtig domineren over de omgeving. Daar gaan wij morgen proberen op te geraken. Even later schrikt ons een steenlawine op aan de zuidkant van deze berg. Uiteindelijk bereiken we de Breslauerhütte. Weer een zeer mooie en comfortabele hut. Zelfs met een douche (40ATS). Geen probleem om te overnachten. Een kamer van 4 personen. Onmiddellijk wordt er een gids gecontacteerd voor de beklimming van de Wildspitze morgen.
Reinhardt, een rustige man van 61, gehard en bruin gebrand door de bergen en de zon. Een man die ons onmiddellijk ontzag en vertrouwen inboezemt. Benny en Stefan beslissen om niet mee te gaan. Zij dalen morgen rustig af naar Vent.
Easy, onze Vlaamse Hollander, die wij gisteren hebben leren kennen en met wie wij een ganse dag hebben opgetrokken, gaat met ons mee. Hij is er ontzettend op gebrand om de Wildspitze op te klauteren. Op enkele uren verorberen wij 2 maaltijden. Nog enkele besprekingen over de tocht morgen met Reinhardt en de dag zit er op.
Niet te vergeten: De bediening in de Breslauerhütte: 3 mooie meisjes die natuurlijk onmiddellijk het onderwerp waren van erotische fantasiën. Diana, en…, en…!
